یکی از مهم ترین صنایعی که استیل ضد زنگ در آن جای مانور بسیار زیادی دارد، صنایع غذایی است. استفاده از استیل ضد زنگ در صنایع غذایی نه تنها برای کارخانه‌دار به صرفه تر است، بلکه ضامن سلامتی و بهداشت مصرف کنندگان نیز خواهد بود. در این مقاله به بررسی جامع دلایل پیشروی استیل ضد زنگ در صنایع غذایی می‌پردازیم.
چرا استیل ضد زنگ را انتخاب کنیم؟
شایع ترین شکل خوردگی فلزات مورد استفاده در صنایع غذایی، اکسیداسیون است. اکسیداسیون به معنای ترکیب شدن فلز با اکسیژن و معمولا در حضور آب است. از لوله های استیل ضد زنگ به صورت گسترده ای در تولید مواد غذایی استفاده می شود. در ترکیب استیل ضد زنگ از کروم استفاده شده که این فلز مانند سدی مقاوم در برابر شرایط نامساعد اکسیداسیون عمل می کند و باعث مقاومت شدید استیل ضد زنگ در شرایط نامساعد می‌گردد.
نحوه نگهداری از استیل ضد زنگ در صنایع غذایی
تمیز کردن سطوح صاف و عاری از ترک و شکاف ساده‌ترین روش برای تمیز کردن استیل ضد زنگ است. سطوح ناصاف اجازه می دهد تا باکتری ها در محل رشد کنند. در هنگام طراحی و نصب باید توجه ویژه ای به جلوگیری از خراش برداشتن و خراب شدن تجهیزات شود. جرقه های جوشکاری می تواند منجر به زنگ زدگی و خوردگی شود و باید مراقب آن ها بود. تماس طولانی با فلزاتی مانند آلومینیوم نیز می تواند منجر به واکنش های گالوانیکی شده و سطوح استیل را خراب کند. استفاده از استیل ضد زنگ در صنایع غذایی بدون مراقبت های زیاد ممکن نخواهد بود.
تاثیر پیشرفت صنایع غذایی در رونق بازار استیل ضد زنگ
در فرآوری صنایع غذایی استفاده از تجهیزات ساخته شده از استیل ضد زنگ به وفور یافت می شود. استیل ضد زنگ در سراسر جهان به عنوان یک ماده ی برتر برای تجهیزات فرآوری صنایع غذایی مورد قبول عام واقع شده است. این ماده بهترین و بالاترین سطح انطباق با شرایط سخت سلامتی، بهداشتی و ایمنی را از خود نشان داده است. فرآوری مواد غذایی طیف وسیعی از محصولات از جمله محصولات کشاورزی، باغبانی، صیفی جات، دامداری، شیلات و . . . را شامل می‌شود. در کشور هند طیف گسترده‌ای از محصولات زراعی، میوه جات، سبزیجات، گل، دامی و غذاهای گوناگون دریایی وجود دارد. شرایط آب و هوایی متنوع این کشور و تعداد زیاد سواحل آن باعث شده است تا هند به یک کشور پیشرو در زمینه مواد غذایی تبدیل شود. امروزه تقاضا برای مواد غذایی فرآوری شده با رشد درآمد، شهرنشینی و جمعیت جوان، رو به رشد است. گفته شده است که میزان مصرف هر خانوار از سال 2016 تا سال 2020 دو برابر شده است. هند از طرفی دیگر با کشورهایی همسایه و یا به کشورهایی نزدیک است که واردات مواد فرآوری شده غذایی در آن ها صورت می‌گیرد و این موضوع علاوه بر موارد ذکر شده به توسعه ی این صنعت در چین کمک می‌کند. بر اساس یک سری تحقیقات انجام شده در سال 2016 میزان درآمد هند از صنایع غذایی در سال 2015 ، 258 میلیارد دلار و در سال 2020 ، 482 میلیارد دلار تخمین زده شد. این ارقام نشانگر آن است که صنایع مواد غذایی تا چه حد زیادی و در طی سالیان نه چندان زیاد قابلیت پیشرفت و گسترش را دارد. امروزه این موضوع باعث جلب توجه بسیاری از سرمایه گذاران خارجی شده است. طبق آمار ارائه شده توسط وزارت سیاست‌های صنعتی هند، صنایع مواد غذایی در این کشور در طی سال های 2000 تا 2015 حدود 5/6 میلیارد دلار سرمایه از سرمایه گذاران خارجی دریافت کرده است. کنفدراسیون صنایع هند تخمین می‌زند که بخش‌های فرآوری مواد غذایی توانایی جذب 33 میلیارد دلار سرمایه گذاری در 10 سال تا سال 2025 را دارند.
دولت هند نقش مهمی در رشد و توسعه صنایع فرآوری محصولات غذایی داشته است. از طریق وزارت صنایع غذایی، دولت هند تمام تلاش خود را برای تشویق سرمایه گذاری در این تجارت انجام می دهد. این طرح های پیشنهادی در راستای سرمایه گذاری‌های مشترک، همکاری‌های خارجی، مجوزهای صنعتی و واحدهای صادرات محور حرف‌هایی برای گفتن دارند. بسیاری از شرکت‌های هندی به دنبال شریکان خارجی برای سرمایه گذاری مشترک برای استفاده از فرصت‌های داخلی خود هستند. وزارت صنایع غذایی در هند با تلاش بسیاری در صدد آن است که مفهوم پارک‌های غذایی را جا انداخته و آن ها را در کشور ترویج دهد. تعداد این پارک‌ها در سراسر کشور به زودی به 30 نیز خواهد رسید. مراکز افزایش تقاضای استیل ضد زنگ در این پارک‌ها، واحدهای فرآوری میوه، واحدهای فرآوری گوشت، کارخانجات فرآوری ماهی و صنایع غذایی مصرفی، لبنی و نوشیدنی خواهد بود. در یکی از نمایشگاه های بین المللی غذا و مهمان نوازی در سال‌های اخیر که در دهلی نو برگزار شد، رشد چشمگیر 25 درصدی غرفه داران مشاهده شد و همه منتظر بودند تا پس از این رونق و پیشرفت ابتکارات جدیدی از سمت دولت در راستای این صنعت و پیشرفت هرچه بیشتر آن ببینند. در همان نمایشگاه وزیر اتحادیه ی صنایع غذایی هند اعلام گرد: امسال این نمایشگاه از اهمیت ویژه‌ای برای کشور برخوردار است به خصوص که در بودجه ی امسال، دولت توجه ویژه ای به بخش مزارع کرده و تصمیم گرفت تا تمامی محصولات را بصورت مستقیم صادر کند. یکی از اهداف دولت در زمینه ی صنایع غذایی، سرمایه گذاری مردم در بازاریابی محصولات تولید شده با کاهش هدر رفت مواد، کمک به متنوع سازی محصولات و ترغیب شرکت های بین المللی به تولید داخلی و واردات کمتر است.
جمع بندی
صنایع غذایی مکانیسم هایی را به منظور ایمنی و تضمین کیفیت مواد غذایی ارائه می‌دهند که به عنوان مثال می‌توان به روش‌های تولید خوب (GMP) و روش‌های بهداشتی خوب (GHP) اشاره کرد. این مکانیسم‌ها مزایای بسیاری برای تولیدکنندگان استیل ضد زنگ دارد. استیل ضد زنگ با کیفیت می تواند پایبندی به هنجارها و اصول بهداشتی را افزایش داده و سلامت مصرف کنندگان را تضمین کند. رشد بخش فرآوری مواد غذایی در هند به قطع یقین انگیزه‌ی بسیار خوبی را به تولیدکنندگان استیل ضد زنگ داده است تا صنعت خود را برای رویارویی با یک رقابت بین المللی آمادّه کنند.