در آغاز انقلاب صنعتی، تنها دغدغه انسان یافتن راه حل هایی برای بهره برداری از انرژی به منظور تولید از طریق ماشین آلاتی ساده و ابتدایی بود. رفته رفته در عرصه رقابت تولیدات صنعتی چندین نیاز حیاتی شکل گرفت و افزایش تولید، ارتقای کیفیت، افزایش ایمنی، کاهش بهای تمام شده و تولید ماشین های پیچیده و تجهیزات خاص صنعتی از این نقطه آغاز شد. تاثیر این ماشین ها و سیستم ها به گونه ای بود که هر شرکتی که نمی توانست خود را به این سیستمها مجهز کند لاجرم از گردونه رقابت کنار می رفت. این واقعیت امروز نیز پابرجاست و حیات و ممات یک شرکت تولیدی در به کارگیری بهره ور از ماشین آلات و سیستم های مناسب و منطبق بر تکنولوژی روز نهفته است.
طی چند دهه گذشته، کشورهای پیشرفته با ساخت کارخانجات مختلف (از جمله استیل و فولاد) در کشورهای در حال توسعه، عملاً بخشی از دانش فنی و عوامل برتری تکنولوژیکی خود را به این کشورها انتقال داده اند. واقعیت این است که پیشروان صنعت دنیا تمرکز خود را از تولید مستقیم محصولات به تولید و ارتقای تکنولوژی ماشین آلات و سیستم های مورد نیاز کارخانجات معطوف ساختند و با این کار، علاوه بر دستیابی به ارزش افزوده بسیار بالا، عملا برتری و تسلط خود را بر صنعت دنیا حفظ کردند.
در کشور ما جلب اعتماد مدیران کارخانجات و متقاعد کردن آنها برای استفاده از تجهیزات و سیستم های تولیدشده داخلی بزرگترین مانع پیش روی صنایع تولید ماشین آلات و تجهیزات به شمار می رود. در واقع، در شرایطی که تجهیز خارجی با عملکرد موفق اثبات شده وجود دارد، مجاب کردن یک مدیر به استفاده از تجهیز داخلی و پذیرفتن ریسک این تصمیم بسیار دشوار است. طی سالیان گذشته، هر جا کوچکترین مجالی به صنعت داخلی داده شده است، معمولا شاهد توان بی نظیر جوانان کشور در دستیابی به تکنولوژی های تراز اول جهانی بوده ایم. امروز در بسیاری از این حوزه ها توانمندی داخلی به گونه ای اثبات شده است که استفاده از محصولات خارجی نتیجه ای جز تلف کردن وقت و افزایش هزینه ندارد و اکثر نیاز کارخانجات از محصولات این صنایع موفق تامین می شود. این موضوع، علاوه بر افزایش قدرت مالی این صنایع، خودباوری را در آنها افزایش داده و باعث رشد شتابان آنها شده است.
شدت گرفتن تحریم ها، به خصوص طی چند سال گذشته، تامین قطعات (به خصوص مواد اولیه از جنس استیل و فولاد) و نیاز کارخانجات را بسیار دشوار و پرهزینه کرده است. در این شرایط، عملاً چاره ای جز رجوع به توان جوانان عزیز کشورمان و پذیرفتن ریسک این اعتماد برای مدیران باقی نمانده است. نتیجه این اعتماد، شگفت انگیز و افتخار آفرین بوده است، هر جا به جوانان کشور اعتماد و فضا برای آنها مهیا شده، نتیجه ای جز موفقیت در پی نداشته است.
تجهیزات و قطعات استیل و فولادی بسیاری که تا پیش از این تصور نمی شد در داخل قابل تولید باشند اکنون به دست این جوانان در حال تولیدند، به گونه ای که امروز صنعت کشور به مرحله ای رسیده است که دیگر ثبت سفارش خارجی برای برخی از قطعات و تجهیزات، غیرمنطقی و هزینه کرد اضافی محسوب می شود. جوانانی که روزی فقط از طریق مهاجرت به کشورهای پیشرفته دنیا می توانستند نبوغ خود را به مرحله عمل برسانند امروز در کشور عزیزمان، با افتخار، قطعات و سایر نیازهای کارخانجات را تولید می کنند و در حال ورود به سایر حوزه های مرتبط با تخصص خود هستند. اعتمادی که به واسطه تحریم ها به این عزیزان شده خودباوری آنها را تا حدی تصورناپذیر افزایش داده است و اکنون در زمینه های مختلف صنعتی شاهد نتایج کار آنها هستیم. طی این مدت یاد گرفته ایم که اعتماد به علم و دانش ایرانی، نتیجه ای جز موفقیت و کاهش چندبرابری هزینه ها برای صاحبان صنایع ندارد. ایران عزیز وارد فاز جدیدی از پیشرفت تکنولوژیک شده است و نتیجه آن را در سالهای آینده، وقتی کارخانجاتی پیشرفته با تجهیزاتی کاملا ایرانی و پیشرو راه اندازی شوند، به وضوح خواهیم دید.
منبع: اخبار فلزات
